Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

suscēnseō or succēnseō

  • 1 suscēnseō or succēnseō

        suscēnseō or succēnseō suī, —, ēre    [succensus, P. of succendo], to be angry, be indignant, be enraged, be provoked: nihil fecit quod suscenseas, T.: aliud succensendi tempus erit, L.: ex perfidiā di suscensere consuerunt: mihi: nil tibi, T.: non esse militibus succensendum, Cs.

    Latin-English dictionary > suscēnseō or succēnseō

  • 2 suscenseo

    suscensĕo, v. succenseo.

    Lewis & Short latin dictionary > suscenseo

  • 3 suscenseo

    suscēnseo, cēnsuī, cēnsum, ēre, auf jmd. aufgebracht-, zornig-, böse sein, a) mit Dat. pers.: hominibus irasci et s., Cic.: alci iure s., Cic.: alci vehementer, Cic. – b) mit allgem. Acc. rei: si id suscenseat, darüber usw., Ter.: nihil fecit quod suscenseas, Ter.: u. mit Dat. pers., neque illi sum iratus neque quidquam suscenseo, Plaut.: illud vereor, ne tibi illum suscensere aliquid (einigen Groll hege) suspicēre, Cic. – c) m. propter u. Akk.: res, quas propter tibi tamen suscensui, Plaut. trin. 1164: talia suscensent propter mihi verba Tomitae, Ov. ex Pont. 4, 14, 15. – d) m. folg. quia od. quod (weil, daß): id tibi suscensui, quia etc., Plaut. Pers. 431: s. Athēnae, quod etc., Cic.: s. alci leviter, quod etc., Cic.: non esse militibus suscensendum, quod etc., Caes. – e) mit folg. Acc. u. Infin.: quis tandem suscenseat milites nos esse non servos vestros? Liv. 7, 13, 9: suscensens curam verrendis viis non adhibitam, Suet. Vesp. 5, 3. – f) absol.: qui autem suscensent, Augustin.: ego expurgationem habebo, ut ne suscenseat, Plaut.: aliud iurgandi suscensendique tempus erit, Liv.: eos minime suscensuros esse, Augustin. de civ. dei 3, 17. p. 122, 10 D.2 – g) Partic. fut. pass.: peccata hominum non suscensenda, Gell. 7 (6), 2, 5. – / Die Schreibung suscenseo ( nicht succenseo) ist fast überall die der besten Hdschrn., daher auch in die meisten neueren Texte aufgenommen; vgl. Faernus Ter. Andr. 2, 6, 17 (448). Wagner Ter. heaut. 915. Nur Müller hat Cic. Verr. 2, 58 noch mit den Hdschrn. succensuit u. Krüger Apul. 24. p. 33, 11 noch succenseas.

    lateinisch-deutsches > suscenseo

  • 4 suscenseo

    suscēnseo, cēnsuī, cēnsum, ēre, auf jmd. aufgebracht-, zornig-, böse sein, a) mit Dat. pers.: hominibus irasci et s., Cic.: alci iure s., Cic.: alci vehementer, Cic. – b) mit allgem. Acc. rei: si id suscenseat, darüber usw., Ter.: nihil fecit quod suscenseas, Ter.: u. mit Dat. pers., neque illi sum iratus neque quidquam suscenseo, Plaut.: illud vereor, ne tibi illum suscensere aliquid (einigen Groll hege) suspicēre, Cic. – c) m. propter u. Akk.: res, quas propter tibi tamen suscensui, Plaut. trin. 1164: talia suscensent propter mihi verba Tomitae, Ov. ex Pont. 4, 14, 15. – d) m. folg. quia od. quod (weil, daß): id tibi suscensui, quia etc., Plaut. Pers. 431: s. Atheniensibus, quod etc., Cic.: s. alci leviter, quod etc., Cic.: non esse militibus suscensendum, quod etc., Caes. – e) mit folg. Acc. u. Infin.: quis tandem suscenseat milites nos esse non servos vestros? Liv. 7, 13, 9: suscensens curam verrendis viis non adhibitam, Suet. Vesp. 5, 3. – f) absol.: qui autem suscensent, Augustin.: ego expurgationem habebo, ut ne suscenseat, Plaut.: aliud iurgandi suscensendique tempus erit, Liv.: eos minime suscensuros esse, Augustin. de civ. dei 3, 17. p. 122, 10 D.2 – g) Partic. fut. pass.: peccata hominum non suscensenda, Gell. 7 (6), 2, 5. – Die Schreibung suscenseo ( nicht succenseo) ist fast überall die der besten Hdschrn., daher auch in die meisten
    ————
    neueren Texte aufgenommen; vgl. Faernus Ter. Andr. 2, 6, 17 (448). Wagner Ter. heaut. 915. Nur Müller hat Cic. Verr. 2, 58 noch mit den Hdschrn. succensuit u. Krüger Apul. 24. p. 33, 11 noch succenseas.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > suscenseo

  • 5 succenseo

    succensĕo (suscensĕo), ēre, censŭi, censum    - intr. avec dat. ou acc. de relation. [st2]1 [-] être enflammé de colère, se mettre en colère, s'irriter, s'indigner de. [st2]2 - tr. - irriter.    - suscensere alicui: s'irriter contre qqn, se fâcher contre qqn, en vouloir à qqn.    - mihi ego suscenseo, Ter.: je suis en colère contre moi.    - suscensere + prop. inf.: s'irriter de ce que.    - quis succenseat nos esse...? Liv.: qui pourrait trouver mauvais que nous...?    - quod ob meritum nostrum suscensuistis, patres conscripti, nobis aut suscensetis? Liv. 25, 6, 4: [ pour quelle conduite de nous êtes-vous en colère ] = qu'avons-nous fait, pères conscrits, pour avoir mérité votre colère et la mériter encore?    - nil fecit quod succenseas, Ter. Phorm. 2, 1, 33: il n'a rien fait pour te fâcher.    - nil succenseo nec tibi nec huic, Ter. Heaut.: je ne vous en veux, ni à toi ni à lui.    - non est militibus succensendum est quod...: il ne faut pas s'indigner si les soldats...    - non esse militibus succensendum, Caes. BC. 1, 84: il ne faut pas s’indigner contre les soldats.    - peccata hominum non succensenda sunt, Gell. 6, 2, 5: les fautes ne doivent pas nous irriter.
    * * *
    succensĕo (suscensĕo), ēre, censŭi, censum    - intr. avec dat. ou acc. de relation. [st2]1 [-] être enflammé de colère, se mettre en colère, s'irriter, s'indigner de. [st2]2 - tr. - irriter.    - suscensere alicui: s'irriter contre qqn, se fâcher contre qqn, en vouloir à qqn.    - mihi ego suscenseo, Ter.: je suis en colère contre moi.    - suscensere + prop. inf.: s'irriter de ce que.    - quis succenseat nos esse...? Liv.: qui pourrait trouver mauvais que nous...?    - quod ob meritum nostrum suscensuistis, patres conscripti, nobis aut suscensetis? Liv. 25, 6, 4: [ pour quelle conduite de nous êtes-vous en colère ] = qu'avons-nous fait, pères conscrits, pour avoir mérité votre colère et la mériter encore?    - nil fecit quod succenseas, Ter. Phorm. 2, 1, 33: il n'a rien fait pour te fâcher.    - nil succenseo nec tibi nec huic, Ter. Heaut.: je ne vous en veux, ni à toi ni à lui.    - non est militibus succensendum est quod...: il ne faut pas s'indigner si les soldats...    - non esse militibus succensendum, Caes. BC. 1, 84: il ne faut pas s’indigner contre les soldats.    - peccata hominum non succensenda sunt, Gell. 6, 2, 5: les fautes ne doivent pas nous irriter.
    * * *
        Succenseo, succenses, succensui, succensere. Cic. Se marrir et courroucer contre aucun pour quelque chose qu'il a faict.

    Dictionarium latinogallicum > succenseo

  • 6 succenseo

    succensĕo and suscensĕo, sŭi, sum, 2, v. n. [succensus, from succendo], to be inflamed with anger, to be angry, irritated, enraged (class.; syn.: irascor, indignor).
    (α).
    With dat.:

    hominibus irasci et succensere,

    Cic. Rosc. Com. 16, 46:

    neque illi sum iratus neque quicquam succenseo,

    Plaut. Most. 5, 2, 41:

    id tibi suscensui, Quia, etc.,

    id. Pers. 3, 3, 26:

    nil succenseo Nec tibi nec huic,

    Ter. Heaut. 5, 2, 23:

    ne tu illi succenseas, ne tibi illum succensere aliquid suspicere,

    Cic. Deiot. 13, 35:

    nec vero iis... habeo quod suscenseam,

    id. Tusc. 1, 41, 99:

    nisi Atheniensibus succensuissem,

    id. de Or. 3, 20, 75:

    quis mihi jure succenseat?

    id. Arch. 6, 13:

    non esse aut ipsi aut militibus succensendum,

    Caes. B. C. 1, 84.—
    (β).
    Absol., Plaut. Merc. 5, 3, 4:

    nihil fecit quod succenseas,

    Ter. Phorm. 2, 1, 33:

    quae si sic sua habituram dicat, quis tandem succenseat?

    Liv. 7, 13:

    aliud succensendi tempus erit,

    id. 22, 29:

    C. Caesar succensens propter curam verrendis viis non adhibitam,

    Suet. Vesp. 5; Aug. Civ. Dei, 3, 17.—
    * (γ).
    Part. fut. pass.:

    peccata hominum non succensenda sunt,

    Gell. 6, 2, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > succenseo

  • 7 suscenseo

    suscenseo suscenseo(succenseo), censui, censum, ere гневаться

    Латинско-русский словарь > suscenseo

  • 8 suscenseo

    suscenseo suscenseo(succenseo), censui, censum, ere раздражаться

    Латинско-русский словарь > suscenseo

  • 9 succenseo

    succēnseo v. l. = suscenseo

    Латинско-русский словарь > succenseo

  • 10 succenseo

    succēnseo, s. suscēnseo.

    lateinisch-deutsches > succenseo

  • 11 succenseo

    succēnseo, s. suscenseo.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > succenseo

  • 12 succēnseō

        succēnseō    see suscenseo.

    Latin-English dictionary > succēnseō

  • 13 suscenseo

    sus-cēnseo (v. l. succēnseo), cēnsuī, cēnsum, ēre
    гневаться, быть раздражённым, сердиться (alicui C etc.; aliquid Ter etc.)
    peccata non suscensenda sunt AG — (если верно стоическое учение о неотвратимости судьбы, то) проступки не должны вызывать гнева

    Латинско-русский словарь > suscenseo

  • 14 ANGRY: BE ANGRY

    [V]
    IRASCOR (IRASCI)
    SUSCENSEO (-ERE -CENSUI -CENSUM)
    SUCCENSEO (-ERE -CENSUI -CENSUM)
    STOMACHOR (-ARI -ATUS SUM)
    RINGOR (RINGI)
    INDIGNOR (-ARI -ATUS SUM)
    SAEVIO (-IRE -II -ITUM)
    TURGEO (-ERE TURSI)

    English-Latin dictionary > ANGRY: BE ANGRY

  • 15 GRUDGE: HOLD A GRUDGE AGAINST SMB.

    [V]
    SUCCENSEO (-ERE -CENSUI -CENSUM)
    SUSCENSEO (-ERE -CENSUI -CENSUM)

    English-Latin dictionary > GRUDGE: HOLD A GRUDGE AGAINST SMB.

  • 16 PASSION: BE IN PASSION

    [V]
    SUCCENSEO (-ERE -CENSUI -CENSUM)
    SUSCENSEO (-ERE -CENSUI -CENSUM)

    English-Latin dictionary > PASSION: BE IN PASSION

  • 17 TEMPER: BE IN A TEMPER

    [V]
    SUCCENSEO (-ERE -CENSUI -CENSUM)
    SUSCENSEO (-ERE -CENSUI -CENSUM)

    English-Latin dictionary > TEMPER: BE IN A TEMPER

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»